|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
©tó sy ty rjeko khrob³y, pjera a s³owa s³awny?
Jasny duch so twój zjewja w ryzach woblièa ¾iwych,
Woci so wótrei b³y¹æitej khrob³oswìrnej,
Èo³o wysoke wysokich taji mysli zlìt.
Hobrskoh' ducha móc.
Khowa za nopom kosæatym bìdna nóc.
Taji skutki, ki¾ zjewjeja móc genija,
Taji mysle, 'no¾ myslene wótrje, h³uche pak,
Znièene pøez dóñt a z³ósæ a smjeræ a row -
Hdy¾ so ³udy zbìhnychu,
Bìd¼icy wo swobodu è³owsku a narodnu
Z wotroèstwom, tyranstwom tyranskim
Stejach sam na ladach pustych,
Krwawoèeàwjenych,
Zrudneje zañd¼enosæe -
Ranje so bì³e z æmoweje nocy zbìhny.
Wid¼ach s³ónèko skhad¼eæ w nalìæu,
Ko¹iæ stwórbu w s³ódkim wobjeæu
Wop³od¼ejo zemje suche kosæe.
Ze ¹ìreho zdonka zrosæe
Pupkow mnohosæ k znamjenju mnohosæe.
Spina¹e so lipa s³owjanska
W zeleni a kæìwje krasna,
Tola w p³odach - potajnska.
Ha³¾ka jenièka 'no¾ sucha.
Z mìrcom zañd¼e nalìæo a z meju,
S³ónco æop³e wodu srìba¹e
Mìjo z tu¾notu a z lìæom reju.
Ja pak stojach - -
Pøepytowach dny a nocy,
Wa¾ach mysle, s³owa, mocy - -
Stojach stra¾ujo nad ludom spjacym,
Zesputanym z kowom spara.
'¾no bì w èasu, hdy¾ so ¾itow k³osy
K³onja smjertnej kosy -
Njewjedro na firmamenæe zeskhad¼a;
Stojach stra¾ujo.
Spì¹nje so mróèele èorne bli¾owachu,
W¹itkó spa¹e;
Bli¾e hrimanja b³uke r¾achu,
W¹itko spa¹e;
Najbli¾e b³yski so ¾ehliwe seklowachu,
W¹itko spa¹e.
Z h³osom tu k stawanju zatrubich,
Zo so truba mjed¼ana paèi.
Pro¹ach a hro¾ach a lubjach,
Doni¾ so njewróæi rozom mudry do æì³ow spjacych;
Wohnja a p³omjenja pyrjace sapachu
Nad¼ije z³oteje, sylneje dowìry.
Tehdy poslìdnja wom³odny
W horcym lìæu,
W sapacym njewjedru
S³owjanskej' lipy n'ajm³ód¹a ha³¾ka.
Serbstwa sym bud¼eà - w æìmnej nocy,
Khrob³y wod¼eà - po nah³ej drozy.
Stra¾owach swìru
Nad ludom lubym
Zd¼er¾ujo pøeradu jìru
Wot prawa, ludu a sebje.
Stojach -
Syèo w æop³ym lìæu
Pozbìhny hadowa smjertna so h³owa,
Zaryæ zuby jìdojte do æì³a bì³eho,
®iwjenje pøeradnje ze smjeræu syæiæ,
Wìrnosæ podusyæ, wusywaæ njeswìru,
Serbstwo khowaæ w zymnym rowje.
Tola ja stra¾ujo stojach,
Do h³ubin èornych storèich tu waku helsku,
Rozpjeà¹ich rujacu sy³u wjelsku,
Duchow pøeæiwnych w boju stra¹nym morjach.
Dobyæeà stra¾ujo stojach -
J. Nowak, Z duchom swobody.
Dal¹í: