|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Pøad³a je Marja kud¼e³ku,
kud¼e³ku ¾id¼anu;
prìnju je nitku napøad³a,
kud¼e³ku dopøad³a.
©i³a je Marja ko¹ulku,
ko¹ulku ¾id¼anu;
prìni je ¹owèik ze¹i³a,
ko¹ulku do¹i³a.
Marja te reje wjed¼e¹e,
ze swojim d¼ìæatkom.
Tak wona so Bohu lubje¹e;
jand¼elki sæìh'wachu.
"©tó tu khod¼i po mojim rowje,
zhibuje trawku zelenu?"
Khod¼i tu z hroda m³ody pan,
zhibuje trawku zelenu.
"Rjekñ ty swojej m³odej pani,
zo dri mi druhi kitel ¹iæ!
W tym ja le¾eæ njemó¾u,
w tym ja ¾enje njezhniju!
©twórtk je wjeèor za¹iwany,
sobotu wjeèor do¹ity!"
©o³ je pan do dwora domoj,
¾a³ostnje jara p³aka¹e.
Pani z woknom dele hlada,
swojeho pana wuhlada.
"Pøe èo p³aèe¹, m³ody pano,
boli æe twoja h³owièka?"
"Mje njeboli nic h³ow´èka moja
a te¾ mi hewak nièo njej';
ty dri¹ swojom' njeboh panej
jedyn druhi kitel daæ.
W tym wón le¾eæ njemó¾e,
w tym wón ¾enje njezhnije!"
"©tó tu khod¼i po mojim rowje,
zhibuje trawku zelenu?"
Khod¼i tu z hrodu m³oda pani,
zhibuje trawku zelenu.
"Ja æi druhi kitel njesu!"
Row so rjenje wotewri.
"Stup ty ke mni do mojoh' rowa,
wostaj sej kluèe pøed rowom!"
M³oda pani do rowa stupa,
¾a³ostnje jara p³aka¹e.
"Pøe èo p³aèe¹, m³oda pani?
Je tebi ¾el twojoh' nowoh' hrodu,
je tebi ¾el twojoh' m³odoh' pana,
je tebi ¾el drobnych d¼ìæatkow?"
"Mi nic njej' ¾el nowoh' hrodu,
mi nic njej' ¾el m³odoh' pana,
mi nic njej' ¾el drobnych d¼eæatkow,
¹to¾ jeno¾ ma³oh' Micholatka.
Micholatko, njebo¾atko,
we tujawcy æi¹e spa¹e,
Katr¾inka mólièka,
ta jeho rjenje koleba¹e.
Tej stej dwì m³odej syrotcy,
tymaj wy køiwdy njeèiñæe.
©tó¾ b'd¾e jimaj køiwdu èiniæ,
temu so derje njepóñd¼e!"
J. E. Smoleà: Pìsnièki Hornich a Delnich Serbow.
Serbja so do Nìmcow hotowachu,
S³owèka pak nìmscy '¹æe njemó¾achu.
Swoje sej koniki sed³owachu,'
Swoje sej wotrohi pøipinachu.
Swoje sej mieèiki pøipasachu,
Do pola runeho zjìzd¼owachu.
Prìni króæ na wójnu wuæahnychu,
Wulke tam dobyæe wudobychu.
Hdy¾ bì to zhoni³ tam kral tón jich wjeàch,
Da³ je jich w¹itkich wón pøed sebje pøiñæ.
W¹itkich wón jara je wukhwalowa³,
Do swojich wojakow w¹itkich je wza³.
Druhi króæ na wójnu wuæahnychu,
Wulke tam dobyæe wudobychu.
Hdy¾ bì to zhoni³ tam kral tón jich wjeøch,
Da³ je, jich w¹itkich wón pøed sebje pøiñæ.
Da³ je jich w¹itkich wón zwoblekaæ
Do samoh' èor³acha èeøwjeneho.
Tøeæi króæ na wójnu wuæahnychu,
Wulke tam dobyæe wudobychu.
Hdy¾ bì to zhoni³ tam kral tón jich wjeøch,
Da³ je jich w¹itkich wón pøed sebje pøiñæ.
Da³ je wón kó¾demu ryzy konja,
Hi¹æe tón swet³y mjeè k zejhrawanju.
Narodny spìw. M. Hórnik, Historija serb. naroda.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Ryæeøski kìrlu¹