|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Bratøa, dajæe mìsto spìwej,
S³awa! barbje wyskajæe,
Módrej, èeàwjenej a bì³ej,
Kajku¾ Serbstwo lubuje;
Twjerd¼izna njebjeska
Sama k njej' so póznawa.
M³ody d¼eñ, hdy¾ ranje swita
Z ró¾owatej kroèelu,
Z na¹ej barbu zemju wita
Z lubosæu we woblièu;
Lubosæ a wuznawa
Na¹a barba èeàwjena.
Firmament so módri krasny
W fija³kowej módrini,
Jeho barba njewuhasny
Pøeæelow slub poswjeæi;
Pøeæelstwo, bratrowstwo
W na¹ej barbje hord¼i so.
Bì³u drastu njewinosæe
Jasny d¼eñ so wobleka,
Z bì³ych liljow khwalba rosæe
Twojej barbje, £u¾ica!
Njewina wuzwola
Twoju barbu £u¾ica!
Módra, èeàwjena a bì³a,
Haj, to krasna barba je;
Komu¾ wutroba so zhrì³a
Za èuæa je wótèinske:
Zawyskaj, zaklinkaj,
S³awa serbskej barbje praj!
Handrij Zejleà, Zhrom. spisy III.
Dal¹í: