Èeská èítanka - Páta - Srbská èítanka -

14.

Khwalba burstwa

Mój nan je bur a serbski je,
To na woèach jom wid¼iæe,
Mu¾ kruty, sprawny, hódny -
Za wopon p³uh a brónu ma
A z konjomaj kraj wobd¼ì³a,
Haè kiwa wjeèor kh³ódny.
Ze z³otom, slìbrom, parlemi
Bur njehord¼i so po dwori,
To da wón knje¾im nosyæ -
Za bant a hwìzdu po boku
Wón bró¾eñ rad¹o kopatu
Wot Boha zechce prosyæ.
A d¼ì³a te¾ d¼eñ cylièki
Na ³ucy, polu, w zahrod¼i,
©to tón kus prócy wad¼i? -
Herc tuni doma - ³astojèka
A wonka - ¹kowronèk, pocpula
Jom' zaspìwaju rad¼i.
A rano, hdy¾ d¼eñ zaswita
A zerja barbja njebjesa,
So z³oæi lìs a hora -
Je hi¾o kapon wocuæi³,
D¼eñ jasny, krasny pøipojd¼i³;
Won! won! wy lud¼o z dwora!
Du¾ me¹æenjo wy py¹ni¹i,
Do wa¹ich murjow zawrjeni,
Wy sæe mi lud¼o wbozy -
My burja smy lud wjeso³y,
Wìtr èisty wonka srìbamy
Na krutej, strowej nozy.

H. Zejleà, Zhrom. sp. III.

zpìt na obsah - Dal¹í: Serbski hospodaø