|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Lubi serbscy bratøa!
Nìkotre dny hi¹æe a Wy bud¼eæe k prìnjemu razej zasy w nahladnej lièbje zhromad¼eni pøi h³ownej skhad¼owancy. Wjele so woi Was woèakuje a cy³y serbski lud, haj samo we wukraju, hlada ze zajimom na wobzamknjenja a p³ody tuteje skhad¼owanki.
Kak sym so haè dotal wjeseli³, zo budu móc pøitomny byæ tutemu wa¾nemu wurad¼owanju, zo bych skónènje sam moh³ wid¼eæ, kajki wuspìch je haè dotal wulke narodne hibanje we £u¾icy wup³od¼i³o. Tola pøecy hi¹æe le¾imy sputani za grotom, byrnje¾ te¾ mìr dawno podpisany by³ a d¼eñ wote dnja èakamy podarmo na skónène wumó¾enje a horco¾adany na wrót. Smy pøedani, zabyæi! Nichton wjacy na nas njespomina!
Njemó¾u-li tak mjez Wami byæ, chcu Wam znajmjeñ¹a nì¹to s³owèkow pøipós³aæ, zo by¹æe wid¼eli, zo te¾ my w cuzbje sobu d¼ìl bjerjemy na na¹ej serbskej wìcy! Pøez listowanje z mojimi pøeæelemi sym sebi trochu pøehlad wo naroanym hibanju serbskeho luda wot 11. novembra haè do d¼ensni¹eho dnja doby³. Dokel¾ so njeje w¹o tak sta³o, jako smy so nad¼ijeli, je na¹a swjata winowatosæ, mjez sobu kruæe zwjazani, mu¾ pøi mu¾u d¼ì³aæ a twariæ za lìp¹i pøichod na¹eho lubowaneho luda. Kó¾deho, hi¹æe tró¹ku Serbscy eujaceho, dyrbimy wróæo dobyæ a tak tworiæ krutu njepøewinjomnu zhromadnosæ, -w kotrej¾ kó¾dy jednotliwy wì, wo èo so jedna a za èo so tu d¼ì³a.
K tomu pak, lubi serbscy bratea, je najwa¾ni¹e: pøezjednosæ! Njepøezjednosæ je bohu¾el na¹ stary brach - njewjed¼e k nièemu. Tu¾ prjec ze w¹ej hordosæu, ki¾.moh³a druheho zraniæ, ale z pøezjednosæu chcemy w¹itcy so podaæ do d¼ì³a za na¹ luby narod. W pøezjednosæi jeniècy le¾i móc! W zhromadnym d¼ìle kiwa nam wuspìch a lìp¹i pøichod! Na¹eho luda wosud njesmì wjacy byæ tak zrudny, ka¾ dotal, rañ¹e zerja, zerja swobody dyrbja za na¹ lud zaswitaæ. Hladajmy na na¹ich zbo¾owni¹ich s³owjanskich bratrow! Woni su docpìli jich ideale. A wìsæe bud¼a nam k pomocy, hd¼e¾ bud¼e mó¾no. Jim mó¾emy skor¾iæ na¹u nuzu.
Tu¾ bratøa hi¹æe jónu: Do d¼ì³a! W¹ud¼e je rola, ki¾ ma so wobd¼ì³owaæ. Njemó¾u docakaæ wokomik, hdy¾ budu so móc Wam pøizamknyæ. Stajnje chcu byæ a wostaæ Wa¹ swìrny sobjud¼ì³aæeà!
Bóh je z nami, wjed¼e nas!
Z wutrobnym serbskim postrowom
W Montierchaume, 19. julija 1919.
Wa¹ swìrny towaà¹
Jan Cy¾-®urièanski.
Serb. student. 1919.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Postañæe, Serbja!