|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Sym herc we Serbach znajomy,
Mje w¹ud¼om witaja,
A maju d¼eñ hd¼e wjeso³y,
Mój smyk jim zejhrawa.
Ka¾ w³osanèki 'no¾ smykowe
Na truny pomasnu,
So hnuja èrjowka wjeræane
A jasnje wyskaju.
Ja hud¼u m³odej njewjesæi
A spì¹nym kwasarjam,
A kmótram hlej po wjeèeri
Ja ¾i³y wubud¼am.
Su æìslojo hd¼e zbìhali
Sej po mnje sæeleja;
Jim zajusknu te truny tøi
Na reju do ko³a.
A wjeèor na mnje wjesela
So m³ode tøihaàki.
Jim ló¾ka nó¾ka wjertliwa
Po huslach poskoèi.
Ma rych³y lud¼ik swjatoka
Na trawnym radniku,
Ja zahud¼u - a m³od¼ina
So wjeræi pod lipu.
W¹ì rjane d¼owki korèmarske
Mi rady porjed¼a,
Pak njepowìm ja, kotra je
Mi ze w¹ìch najlub¹a.
J. Radyserb-Wjela, È. M. S. 1867.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Wo serbskej reji