Èeská èítanka - Páta - Srbská èítanka -

118.

Z wopomnjeæu smjertneho dnja wulkeho wótèinca Micha³a Hórnika

(+ 22. ma³oho ró¾ka 1894.)

Na¹ Hórnik wumrì³! Takle z Budy¹ina
So zrudna njese powìsæ z wichorom;
A hóàcy ¾a³osæo wot Lubina
Do B³ótow dele p³aèe kó¾dy dom.
Ach, khorhojnik na¹ padny³ je a has³a
Najrjeñ¹a hwìzda njebja serbskeho,
Najkhmañ¹a ¾iwjenja je ¾i³a pras³a,
Preè móc najwjet¹a ludu na¹eho.
A hlejæe! Pøez S³owjanstwo, pøez Europu
Kak tuta æe¾ka powìsæ khwatnje d¼e;
A hd¼e¾kuli te¾ staji swoju stopu,
Tam w du¹i stysk a w woku sylza je -
Hoj! k Budy¹inej lud¼i po³ne puæe
Su z £u¾icy a z krajow dalokich;
A w¹itkich jene spina bólne èuæe
A jena ¾adosæ wjed¼e w¹itkich jich:
Jom' do woblièa jónkróæ hi¹æe zhladnyæ,
Na keàchow jeho æì³o pomhaæ njesæ,
Pøi jeho rowje na kolena padnyæ
A daæ tam poslìdnju jom' zemsku èesæ -
Ka¹æ na Mik³aw¹ku pu¹æa so do rowa,
A ze w¹ìch woèi nah³y prasny p³aè;
W¹ak kó¾dy wì, ¹to w nim a z nim so khowa,
Zo nièo to nam njem'¾e zarunaæ.
Bud¼ Bo¾'mje! Tebje Serbja njezabudu;
Tam horkach njezapomñ ty na nas te¾;
Ze swojim wulkim duchom w serbskim ludu
Ty dale nad nami a wìènje knje¾!

Jakub Æi¹inski, "Serbske Zynki".

zpìt na obsah - Dal¹í: Wopomnjeæu Hórnikowemu