|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
So bo¾e s³ónèko k zemi k³oni,
A smìrk ¾no w dolinach so roni,
So æichi swjatok pøibli¾uje,
A ptaèkow kìrlu¹k zamjelkuje.
A s³ónèko dawajo so k mìru
Nas lubje napomina swìru:
"Te¾ wy nìtk do pokoja d¼iæe,
A z wutroby w¹ón niemìr wzmiæe!"
Ka¾ wono pøikhila so k zemi,
Wy k winikam te¾ z lubosæemi
So pøikhilæe, jim zwodawajæe,
A hnìwej rady mjezu stajæe!
Wam z du¹e mìj so mysl hrozna,
Ta hid¼ita a njelubozna,
A dozabud¼æe zekøiwd¼enje,
A z pomjatka njech hóàkosæ æeknje.
Njech hnìw so pod podno¾e sad¼a,
Zo s³ónèko na nim njezakhad¼a,
Ka¾ to nam bo¾e s³owo praji,
A swjatu kaznju na to staji.
Jan Radyserb-Wjela, £u¾ica 1909.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Rano