|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
D¼ens je sroka zwìrowana
Z nawo¾enjom hawronom.
Hosæi wjele, znatych, cuzych
Srokec wid¼i kwasny dom.
Haj, bra¹ka kapon wyska tam:
Witajæe w¹ì hosæo k nam.
Nawo¾eni s³ónèi vróna,
Sowa s³ónèi njewjesæe.
Caø¾ a ¹kórc staj py¹naj swataj,
©ìsæ tych èestnych dru¾kow je:
Haj, ¾o³ma, skulej, kabija,
Kawka, drózna, ¹æihlica.
Mu¾ny kraholc kwasny rìznik,
Baæon ¹warny tóèka je.
Kurotej pak pilnje wari,
Wustoji so na jìd¼e.
Haj, ¹to¾ so èrjopow namaza,
Zwop³okuje ¹krìkawa.
Po wobjed¼e du na reje,
Hercy mócnje d¼ì³aju:
£a¶tojcka na husle hraje,
©kowronèk duje pi¹æa³ku,
Haj, z kóz³om hlejæe kralika, Na lik trubi pocpula.
Èorny kós, tón paleñèk srìba,
Haè so pjany wobkuli.
Tøas³aka wón te¾ je zawjed³,
£ysakej so pisani:
Haj, hnìwna swari èapula,
To b'd¼e stra¹na wad¼eñca.
Sìraèk ¹ìru pli¹ku mórnje,
Kibit storèi tonu¹ku,
Sykorku sknad¼ ¾o³ty klesnje,
Roèk tón hrabnje za zybu.
Haj srokopjel mìr z mjecom chce,
Bakut pak jom' wutorhnje.
Hupak na ¹krjeñca so hór¹i,
Zo joh' hani smjerd¼aka.
Zo by njedo¹³o do pukow,
Kok'la skór¾bu sud¼iæ ma.
Haj kokula bjez swìdjomja ,
Zasud¼i tam hupaka.
Nowy wrjeskot, hercy p³aèa,
Zo jim æekuje zas³u¾ba.
Æichi micha³ sy³obika
Skubny, a tón zaspìwa.
Haj, na to zasta rozkora:
Nasta krasna jednota.
Po ludowym spìwje. Khwatajæe, ale spìwajæe! 1910.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Biskup Myriel