|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Zo³my pøez ni¾iny zwaha nosy
Sprewja, ko¹i ró¾e pøi brjozy,
majka ³opjenate ha³ozy.
Ach, bych wostaæ moh³a! ¾elnje prosy.
S³y¹i spìwow njebjomi³e h³osy,
ki¾ sej èo³maà zynèi m³odostny,
s³y¹i, kak spìw klinèi radostny
ko³o woko³' do serpa, do kosy.
Wottorhnyæ so njezamó¾e; zmohi
do sta ma³ych rìkow rozlinje.
"Ach bych wostaæ moh³a, serbske brjohi!
Ach bych wìènje nosyæ serbske èo³my
moh³a k cyrkwi, k d¼ì³u, k hosæinje!"-
A preè p³aèo njese swoje ¾o³my.
J. Æi¹inski, Kniha sonettow.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Serbja w Texasu