|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
©to nahle je¹æi so a wyska w Sprjewi?
©to w Budy¹inje horka jej so zjewi?
Nad Budy¹inom wjeræa we kolesu
So baæony a B³ótam powìsæ njesu.
©to¾ w nim je wudypa³ ze snì¾nej' skory
Sej kós, to hwizda nìt pøez serbske hory.
A z jeho ³astowièka widlowata
Do Serbow powìsæ bjerje po³na khwata.
A ¹kowronèk hdy¾ ju wyska do mróèeli,
Ju Wìtrec hólcy hrabnu pøewjeseli. -
©to ptaèata do Serbow khwatnje honi,
A kajka powìsæ Serbam z wìtrow zwoni?
Dom w Budy¹inje twarja majestotny,
Zo bywa³ lud by serbski njepowrotny.
W nim serbske zbo¾o kryæ so w Budy¹injì
Ma jako ¾idam nìhdy w swjatej kàinje.
W nim stud¼eñ serbskemu byæ dyrbi duchej,
A w³oha kipiæ z njeje zemi suchej,
W nim sydaæ bud¼e Serbow maæ ka¾ pata
A køidle roz¹ìrjowaæ nad kurjata - -
Do murjow wjazuje so wjele potu
A mìsto wapna bjeru lubosæ z³otu.
Haj, wutrobow so bjeru cy³e kruchi,
Zo nìmy kamjeñ ¾adyn njej a h³uchi.
©kit zmìje wot s³ónca a wot mróèele,
Hdy¾ w du¹ach za njón modli so tak wjele.
A dno je hódne jako nihd¼e ¾ane;
Je do³ho ze krwju serbskej wulìpjane. -
Dom Serbam k zbo¾u staæ a kruty bud¼e,
Hdy¾ w njebjesach ma ¹kit a zak³ad w lud¼e.
J. Æi¹inski, Z juskom wótèinskim.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Karl Arno¹t Muka