|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
S³y¹ach we £u¾icy twojich horow hnujacy p³aè,
Twojich skalnych hobrow du¹inu zrud¼bu,
S³y¹ach bolosæe, hidy a nuzy hud¼bu,
Kotru¾ æi we kraju sp³od¼i³ twój surowy draè.
S³y¹ach twój p³aè:
Wo tysacach znìmèenych,
Wo tysacach spól¹èenych,
Sto tysacach znìmèenych.
Te¾ my bìchmy tysacow tysacy,
Te¾ my d¼esaæ tysacow tysacy. -
D¼esaæ pak tysacam zawdachu z jìdom,
Sto pak nam tysacow morichu z pøeradu,
Tysac nam tysacow rubichu z mjedom. -
Njezby nas tysac tysacow.
Sto tysacow licimy hi¹æe woko³o Budy¹ina,
A wósomd¼esat tysacow zby woko³' Khoæebuza.
Pìtrje Bjezruèo, zrod¼eny ze skalnej' wutroby,
Sp³od¼eny z mu¾skeje mocy a ¾ónskeje bole,
Te¾ nam so do kraja njepøeæel z namocu pøedoby,
Krew su pi³e te¾ na¹e hory a hole.
Naju narodow dóñt je kowany z kowom
Samsnym, do³ho smój sta³oj pøed zahubnym rowom.
We wulkim jìzoru p³uwa èeàwjena krew´,
Jasna ka¾ mak. Njewinowata to èista a b³y¹æata krew´. -
Cuzych to d¼ak!
Krew ta je toèena z køudami pukow,
Z mocy mozlojtych burowskich rukow,
Z èesæe knje¾jniskich æì³ow,
Z khrob³osæe wótèinskich d¼ì³ow.
Rozlata z njeprawdu krew´, ach, sy-li '¹æe ¾iwa,
Njejsy-li na honach serbowskich dospo³nje zhni³a,
Zahub a zniè nìtko tu je¹æeàsku drapu,
Kotra¾ je móc na¹u narodnu ¾adostnje pi³a!
J. Nowak, Z duchom swobody.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Soko³ w Serbach