|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Njerunych wobæe¾nosæow a w¹elakich podæi¹æenjow dla pøiñd¼e d¼ìlba mjeñ¹ich ¹tyrinohakow pøed krala lawa wo pomoc a poló¾enje prosyæ. Wu¹ikna li¹ka bì wot nich za rìènika pøed kralom wuzwolena a rìèe¹e te¾ jara mócnje a du¹nje. "W¹o dobre," wotmo³wi kral, "ale ze w¹im prawom dwìluju na wìrnosæi a prawd¼e wa¹eje wìcy, moji lubi, nic was skór¾bnikow, ale wa¹eho zastupjenja dla, kotreho¾ lesnej hubje je æim mjenje wìriæ, èim lìpje rìèi. Tu¾ d¼iæe a dajæe mi pokoj, doni¾ njezmìju druhich dopokazmow."
Chce¹ byæ derje zastupany,
Hladaj, ¹tó æe podpjera,
Jebak znaty, pøewo³any
Wìc najlep¹u rozkida;
Z wopluskom ¾dyn jeho mjena
Je te¾ twoja prawda køæena.
H. Zejleà, Zhromad¼ene spisy IV.
Dal¹í: