|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Najkruæi¹o so nìtk mi spinaj, truna z³ota!
Akordy z njej' najmócni¹e wab, porsto m³ody!
Spìw spìwaæ chcu, ki¾ mojim Serbam do swobody
ze ¹umom dobyæeàskim wu³ama³ by wrota.
"O Serbja, stañæe k d¼ì³u, njebojæe so pota!"
Was z rowa pró¹a Serbow zahinjene rody.
"O stañæe, zlemæe puta cuzbaàskeje ¹kody,
so zhrabajæe a mjez wami bud¼ pøezjednota!"
Za cuzym duchom, cuzym wa¹njom hje¾adajæe;
rìè wótcow serbskich a jich swìru kruæe hajæe
a kó¾dy hruzlik serbskej zemje wobarajæe!
Ju¾ ranje puka so pøez æìmnosc nócnu. -
Tu¾ stajce do d¼e³a tu ruku staromócnu,
wy Serbja moji, za rìè a za zemju wótcnu!
Jakub Bart-Cisinski, Kniha sonettow.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Powitanje £u¾icy