|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Borkaè pøiwjed¼e sebi kmótra Hansa na kermu¹u. Jeho za blido sad¼iw¹i, poèina no¾e rjed¼iæ a toèiæ. ®ona pak pjeèe w kuchini kurjatka, a po kuchaàsku woptawa a woptawa, haè bìchu so kurjatka miny³e. Ale kak moh³a so nìtko wurìèeæ? Zbo¾owna myslièka ji pøipad¼e. Mu¾ zañd¼e na najstwu, zo by tam po nìèo dó¹o³. Spì¹nje suny so ¾ona do jstwy a poèa: "Hdy by¹æe wìd¼a³, kmótøe, ¹to mój mu¾ z wami chce. Chce wam wu¹i wotrìzaæ - wbohi je druhdy pøemysleny. Æekñæe, kmótøe, ale spì¹nje!"
Kmótr naboja so a khwata¹e z dwora won. Po khwili pøiñd¼e mu¾ dele. "Hd¼e je kmótr?" wopra¹a so. "O", d¼e¹e ¾ona, "ty sy sebi praweho njeplecha do domu pøiwjed³; pøilìze tón è³owjek do kuchinje a wzaw¹i kurjatka æekny z dwora." Mu¾ njewotpo³o¾iw¹i no¾a, kotry¾ mìje¹e w rucy, bì¾e¹e hnydom za kmótrom wo³ajo: "Kmótøe! jeno¾ jedne mi daj!" Kmótr mysle¹e na wucho a nó¾kowa¹e bóle dy¾li prjedy.
Ze serb. bajkow. ©ewèikowa zbìrka.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Bo¾emje horam