|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
A domoj ptaèata do juha
So ze èrjódami hotuja;
Mh³y bì³e jako smjertna tuha
Pøez do³ a horu ¾o³muja...
Wam bo¾emje, wy dobre hory,
Wy hwìzdow æichich towaø¹ki!
Mje domoj æahnu nowe dwory,
Wam postrow wo³am drohaøski.
A tola wutroba so rud¼i
A mikawèk sylzu koleba;
Wa¹ duch mi w du¹i d¼iwjosæ sklud¼i,
Ból z myslow w ska³ach pohrjeba.
Hdy¾ parle bjerje¹æe a smu¾ki
Sej w zerjow barbnym horjenju
A s³ónco wita¹æe ka¾ dru¾ki
Na lièkach w ró¾ow m³ódnjenju.
Mi njebjo do wutroby pad¼e
Ka¾ z bajki zbó¾na sonina,
A du¹a sebi njebì k rad¼e,
Hdy¾ rajska bì¹e zwonina.
Hdy¾ pychu mjeta¹e do rowa
A jusk pøi s³ónca khowanju,
A zrudne stoje¹æe bjez s³owa
We zerjow æichim p³akanju,
Mi twarje¹e sej æichu khì¾ku
Do myslow pokoj podaæa,
A na lico mi z prìnjej hwì¾ku
So sylza kuli wodaæa -
Hd¼e¾ Serb sej twari bì³e dwory,
Tam z d¼aknej pìsnja spìwaæ chcu,
Kak pøemoh³e sæe, módre hory,
Mi w du¹i d¼iwjosæ, ból a æmu.
Hdy¾ z ptaèatami nìtko æahnu
Do ródnej' Serbow do zemje,
Za k³obuk hi¹æe jónkróæ sahnu:
Wam, hory módre, bo¾emje!
J. Æi¹inski, Z juskom wotèinskim.
zpìt na obsah 
Dal¹í: ©ewc a èert