|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Pøi kromje wulkeho lesa k njebjesam dosahacych ¹tomow stoje¹e jaworc a zhladowa¹e njespokojny a zawistuy k jich wysokosæi. Ach, èeho dla, d¼e¹e wón, njejsy mje, Bo¾o, jako tajki majestostny ¹tom stwori³? Kak wjele prjedy a dlìje bych s³ónèka wu¾iwa³ a dale wid¼i³! B³ysk a hrimanje z powalacym wichorom pøiæe¾e, najwjet¹eho hobra ¹tomow porazy bo¾e njewjedro a èrjóda druhich pódlanow, jaworcowych susodow, le¾e¹e wuwróæena ja³orcej k nohomaj a zdychowachu ¾a³ostnje na swoju skódnu wulkosæ. To wid¼o hañbowa¹e so jaworc swojeje zawisæe a d¼akowa¹e so Bohu za swoju nizkosæ, ki¾ bì jeho zd¼er¾a³a.
Njezawid¼ nikomu' jeho wysokosæ, Ty njewì¹ jeje strachotnosæ!
H. Zejleà, Zhromad¼. spisy IV.
zpìt na obsah 
Dal¹í: Serbske barby