|
- Páta | - Srbská èítanka | - |
Ga¾ ja wjacor sama pilñe p¶edu
A tak lubosny tam mjaseck glìdnu
Tu p¶ez hokno na mño s³uchajcy,
Spiwam sebe ja 'ned chwatajcy:
"Lu¹tñe hobertaj se kólasko,
A¾ mì ni¶ z tog' lanu malsñej ¼o!"
Ga¾ ten wìt¹ tam wence g³u¹ñe ¹arcy,
Mójo kólasko z nim teke barcy,
Ñep¶estanu ja jo hoberta¶,
Lìpej wóno mórcy, lìc co gra¶?
Lu¹tñe hobertaj se kólasko,
A¾ mì ni¶ z tog' lanu malsñej ¼o!
Co¹ mì skócy¶, ma³sna nitka, z palca?
Ñecyñ! howak bu¼o¹ wóte tkalca
©æokana; 'co¹ pak mì ce³a wósta¶,
Dej¹ ¾e pó¹k za pó¹kom wót mño dosta¶.
Lu¹tñe hobertaj se kólasko,
A¾ mì ni¶ z tog' lanu malsñej ¼o!
Ñoco¹ kólasko mì lasne by¶,
¬o¾ mì z³obi¹ se a noco¹ hy¶,
Ga ja marskam si, ja twóje t¹uny
Napinam, a¾ klince ako zwóny.
Lu¹tñe hobertaj se kólasko,
A¾ mì ni¶ z tog' lanu malsñej ¼o!
¬insa, ni¶, jan chwataj, a¾ sy w¹a,
Wit¶e, wit¶e ga jo sobota,
Wit¶e ja ¶i njedu wìcej spiwka¶,
Pótom mó¾o¹ we tom ro¾ku cywka¶.
Lu¹tñe hob´ertaj se kó³asko,
A¾ mì ni¶ z tog' lanu malsñej ¼o!
M. Kósyk, zbìrka dolnoserbskich pìsnjow.
Dal¹í: